De kracht van taal…

Ik ben niet ziek… Ik ben Daphne... Ik heb een ziekte…

Het lijkt een minimaal verschil, maar de impact is vele malen groter. In maart heb ik mezelf een enorm cadeau gegeven. Ik heb een NLP Practitioner opleiding gevolgd bij NLPweek. Een week die ik iedereen wens en gun! 

Wat de kracht is van taal, je lichaamshouding, een oogopslag, maar ook de onbewuste patronen die je jezelf hebt aangeleerd en de waarde die je geeft aan die waarnemingen op je eigen gedrag. Het was een week vol tegenstrijdigheden, van complete euforie naar totale weerstand, emoties die alle kanten op vlogen, leren, werken met delen en in verwarring zijn.

Maar als je in verwarring bent, ben  je aan het leren!

Al vaker heb ik geschreven dat ik mezelf de afgelopen jaren een beetje ben kwijt geraakt. In plaats van te leven, werd ik grotendeels geleefd en functioneerde ik vooral in een overlevingsstand. Door de NLPweek weet ik weer wie ík ben. Ik heb prachtige inzichten gekregen, heel erg veel geleerd over waarom ik op een bepaalde manier reageer en ik heb weer contact kunnen maken met mijn emoties en deze ook op de juiste manier voor mezelf kunnen vertalen.

Ben ik er nu dan weer helemaal? Dat zeker niet, maar ik voel me al wel een ander mens en heb vooral de mogelijkheden en het vertrouwen om steeds meer mezelf te worden en daar ook te blijven. Van groot belang hiervoor is het vinden en aan mezelf gunnen van rust. Rust om op adem te komen, rust om te reflecteren, rust om eens om me heen te kijken of gewoon rust om de rust... Iedere dag een paar minuten in stilte is al genoeg. Zo simpel kan het zijn.

Dit alles neemt natuurlijk niet weg dat er ook weer spannende tijden aan gaan breken. Sinds januari weet ik dat er een nieuwe uitzaaiing aanwezig is in mijn rechterlong en dat er activiteit zichtbaar is in verschillende lymfeklieren. Na goed overleg met de artsen hebben we in januari besloten af te wachten hoe dit zich verder ontwikkelt. Komende week onderga ik opnieuw verschillende onderzoeken en scans, waarna we gaan besluiten of ik opnieuw met doelgerichte therapie ga starten of dat we nog wat langer afwachten.

Maar ook met dit in het vooruitzicht ben ik niet uit balans. Alleen deze keer niet omdat ik me groot houd voor de buitenwereld, maar omdat ik echt de bevestiging heb gekregen dat ik kan en mag varen op mijn gevoel. Tijdens de NLPweek is me zo ontzettend veel duidelijk geworden over het gedrag wat ik  laat zien naar de buitenwereld. 

Tussen de persoon die ik naar buiten laat zien en de persoon die ik van binnen ben, zit ogenschijnlijk niet veel verschil. Maar voor mijzelf was de balans tussen deze twee personen de afgelopen jaren flink verstoord. Hierdoor stompte ik af, liet ik weinig binnenkomen en wat er nog bij me binnenkwam was door de wijze waarop ik mijn eigen waarneming manipuleerde zo in kracht afgenomen dat ook dat bijna geen waarde meer had.

Ik moest hiervoor echt terug naar de basis... Wie ben ik als niemand kijkt?

Dat weet ik nu en eigenlijk wist ik het de hele tijd al, alleen vond ik het niet meer de moeite waard dat te laten zien. Dit inzicht lijkt zo klein, maar is groots! 

Ik kijk weer uit naar de komende dagen, weken, maanden en jaren... Hoe mooi is dat...

Ik ben er klaar voor 💓  

En voor jullie... Sta eens stil, haal adem en weet dat alles goed is!

Oh ja... én neem eens een kijkje op www.nlpweek.nl😉