Het leven is wat je overkomt terwijl je andere plannen maakt
De laatste weken droom ik veel... Mooie dromen, angstige dromen, vooral dromen die zo levensecht zijn dat ik er een hele dag in kan blijven hangen. De mooie dromen zijn er gelukkig het meest, dromen waarin ik nog jaren aan levenservaring op mag doen en een heleboel leuke dingen onderneem. Ik merk dat deze dromen mij energie geven een enorm vertrouwen in de komende jaren.
Soms overheerst zelfs het gevoel dat ik helemaal niet ziek ben. Uiterlijk zie ik er nog gewoon hetzelfde uit, wat het naar de buitenwereld toe ook makkelijker maakt om ""niet ziek" te ogen. Natuurlijk word ik er dagelijks mee geconfronteerd dat ik wel degelijk ziek ben, maar de conditie waarin m'n lichaam nog is na deze reeks chemokuren is boven verwachting.
Komende week start ik met de zesde en laatste cyclus van dit traject (mits mijn bloedwaarden goed zijn). Een traject waar ik bij aanvang enorm tegenop zag, maar wat nu dus alweer op z'n einde loopt. Ook dit geeft me energie en strijdkracht. Wel merk ik dat de aankomende scan en het vervolg daarop me soms wat onrustig kunnen maken. Ik leer steeds beter met deze onrust om te gaan, dit gevoel toe te laten en ook weer van me af te laten glijden. Ik onderga alles stap voor stap en dag bij dag.
Wel betrap ik mezelf erop ook steeds meer met de toekomst bezig te zijn. Op dit moment heb ik er echt vertrouwen in dat we dit hele gedoe onder controle gaan krijgen en dat me nog mooie jaren gegund zullen zijn. Jaren waarin ik nog meer wil genieten van en met de kinderen, mooie plekken wil bezoeken (dichtbij en misschien ook wel verder weg) en veel liever ga zijn voor mezelf dan ik in voorgaande jaren ben geweest.
Vooral dit laatste wordt mij steeds duidelijker. Ondanks dat ik eigenlijk helemaal niet ontevreden ben met m'n leven tot nu toe, sta ik er door het ziek zijn wel echt anders in. Hoe cliché ook.
De laatste tien, misschien wel vijftien jaar ben ik vooral bezig geweest te doen waarvan ik dacht dat anderen dat van me verwachtte en bewoog ik mee in alles wat er om me heen gebeurde en beslissingen die voor mij of ten koste van mij gemaakt werden. Hier was ik me al van bewust op het moment dat ik de diagnose borstkanker kreeg in 2018, maar door het ziek zijn kon ik ook eindelijk de gewenste veranderingen doorvoeren. Veranderingen op het gebied van opvoeding, vriendschappen, liefdes, werk, pijnlijke ervaringen, alles voor innerlijke rust.
M'n hoofd is, naast het ziek zijn, nog nooit zo opgeruimd geweest als nu. De drie-eenheid die ik vorm met de kinderen was altijd al sterk, maar veel meer in balans dan voorheen. Vriendschappen zijn verdiept en anderen verwaterd. De liefde en ik zijn tot nu toe nooit een goede combinatie geweest, iets waar ik ook zeker zelf debet aan ben geweest. Dat weet ik nu en daarom vind ik het toch wel jammer dat die echte liefde vinden er waarschijnlijk niet meer in zal zitten.
Qua werk ben ik vooral heel lang bezig geweest om het "goed" te hebben. Goed wat betreft werkinhoud, financiële vergoeding, collega's, uitdaging... Misschien heb ik ook wel periodes over gepresteerd, me beter voorgedaan dan ik was en harder gewerkt dan van me werd verwacht. Dit zat wel in de drive en ambitie die jaren in me zat. Wel besef ik me nu pas dat het een onderdeel was van het plaatje wat ik voor mezelf wilde creëren.
Dit plaatje heb ik jarenlang krampachtig in stand gehouden en al doende ben ik vooral mezelf meermaals voorbij gelopen. Iets waarvan ik nu durf te zeggen dat ik mezelf op heel veel momenten niet eens meer was.
Heb ik ergens spijt van? Nee, zeker niet.
Het leven is wat je overkomt terwijl je andere plannen maakt...
Natuurlijk hadden veel dingen anders gekund en had ik bepaalde ervaringen liever willen missen. Maar ik haal steeds meer uit al het moois wat ik door de jaren heen heb ervaren en meegemaakt. Dit alles heeft me gevormd, gevormd tot de persoon die ik op dit moment ben. Een persoon die zich in lange tijd niet zo zichzelf heeft gevoeld als nu.
Voor het eerst ben ik echt trots op en blij met mezelf en dat voelt heel goed!
Mooi, zeg! Wow..❤️
BeantwoordenVerwijderenTrots mag je zeker zijn en ik hoop dat je nog vele jaren gegund zijn💕
BeantwoordenVerwijderen