21. Prognose

Met regelmaat krijg ik de vraag wat mijn prognose is. Gek genoeg worden deze vragen het meest gesteld door mensen die ik toevallig tegen kom en vaak niet eens dicht bij me staan. Nu ben ik altijd erg open geweest over mijn ziek zijn en vind ik dat iedere vraag gesteld mag worden... Deze vraag komt toch iedere keer hard binnen.

Wat mijn prognose is, weet ik niet... Het feit dat ik de behandelingen krijg waar ik nu heel druk mee ben, betekent uiteraard dat er een kans is op volledig herstel. Als deze kans er niet was, hadden mijn artsen ook niet voor dit traject gekozen. De impact op mijn lijf en leven is door deze chemokuren en de latere bestralingen groot. Als er geen kans meer zou zijn op volledig herstel, was gekozen voor een minder intensieve en vooral vriendelijkere manier van behandelen waarbij het onder controle krijgen van de kanker het uiteindelijke doel is.

Wel moet ik realistisch zijn en is de kans op volledig herstel (curatief behandelen) niet het grootst. Maar zolang er een kans is, zal ik deze met beiden handen aangrijpen. De wonderen zijn de wereld wat mij betreft nog niet uit!

Mocht het toch niet zo uitpakken als ik wil dan gaan we voor de op één na beste uitkomst. Het onder controle krijgen en houden van de aanwezige kankercellen. Een traject wat met de juiste medicatie en zorg jaren kan worden volgehouden. Daarnaast gaan alle medische ontwikkelingen op dit gebied zo snel dat er wellicht in de toekomst nog uit andere behandelingen veelbelovende resultaten geboekt kunnen worden.

Mijn vorige ziekteperiode heeft me ook veel gebracht, het bleek voor mij als persoon een harde maar leerzame les. Blijkbaar ben ik nog niet uitgeleerd en blijf ik vertrouwen op een goede afloop, ik hoop jullie met mij!